Ik noem je Bas.
Bas belt met de vraag of we nog een leerlingenplek vrij hebben. Hij is al gestart met de BBL opleiding MZ4 en heeft nog vier weken de tijd om een plek te vinden. Hij wil geen BOL opleiding volgen. Hij klinkt voortvarend en serieus. Bas is 18 jaar.
Zeker nog jong om BBL te willen gaan doen. Ik twijfel en tegelijk wil ik denken in mogelijkheden.
Het gesprek met Bas geeft mij vertrouwen. Ik ga niets beloven, wel bekijken waar er mogelijk nog plek is.
En die plek die is er. De manager en werkbegeleider reageren snel. Bas is welkom om kennis te gaan maken, ook nu geen beloftes.
Bas gaat op maandag mee. Diezelfde avond ontvang ik een mail van de werkbegeleiders. Ze hebben kennis gemaakt met Bas. Na even wennen, zien ze een enthousiaste kandidaat, die veel vragen stelt, interesse toont en contact maakt met de cliënten. Wat hen betreft is er een match.
We spreken Bas de dag erna in een persoonlijk gesprek. Ik haal hem bij de receptie op. Als ik vraag hoe het is zegt hij vol trots: “ het was geweldig”. Die trots neemt hij mee in ons gesprek, hij had niet verwacht dat de kennismaking zo zou bevallen. Hij ging er met enige scepsis naar toe en de eerste minuten dacht hij, waar ben ik terecht gekomen?
Na de warme ontvangst van de werkbegeleiders en het eerste contact met de cliënten, is Bas onder de indruk, hij vond het fantastisch. Hij is er zeker van, hier wil hij starten met BBL. Wij zijn onder de indruk, wat een passie. Dat kun je niet zo uitstralen, als je dat niet echt voelt. Bas straalt en nog meer als er ook vanuit onze kant een match is.
Over een dikke week is het zover.
Bas veel succes, verras je zelf, blijf gezond nieuwsgierig!
Reactie plaatsen
Reacties